
ویژگیهای شاخصی که برنامههای مسیریابی باید داشته باشند
برنامههای مسیریابی مثال خوبی است برای نشان دادن تواناییهای نسلی که میتواند چیزی مثل نقشه را به شکلی تغییر دهد که بسیار کاربردیتر باشد و آن را از روی کاغذ به فضای کاملا دیجیتالی انتقال دهد.
برنامههای مسیریابی که به شما کمک میکنند راهتان را پیدا کنید، چندان جدید نیستند و کاربران با اصول اولیه آن قبلا آشنا شدهاند. فقط کافی است برنامه را باز کنید، مقصدتان را جستجو کنید تا برنامه مسیر حرکت شما را از مکان فعلیتان تا مقصد نقطه چین کند. همانطور که گفته شد این فقط یک برنامه GPS ساده با قابلیتهای حداقلی است.
تصور کنید زمانی که ویژگیهای جدیدی مانند انتخاب چند مسیر، وجود نقطهچینهای جداگانه برای وسایل نقلیه مختلف، هشدارهایی مانند آب و هوا و غیره به برنامه اضافه شود، چه امکانات و امتیازات فراوانی را میتوان بدست آورد. ما در این مطلب میخواهیم راجع به همین ویژگیها صحبت کنیم، آنها را در برنامههای مسیریابی موبایل جستجو کنیم و ببینیم برنامهنویسان و توسعهدهندگان محصول در این حوزه باید کدام یک از قابلیتهای برنامههای مسیریابی را در محصول نهایی خود که برای گوشیهای موبایل طراحی شده، قرار دهند.
داشتن پوشش سراسری
خوبی این برنامههای مسیریابی این است که شما را در مکانهایی که نمیشناسید راهنمایی میکند؛ حال اگر پایگاه داده برنامه چند شهر و یا بدتر فقط یک شهر را پوشش دهد، فقط میتواند پاسخگوی نیاز افراد اندکی باشد. در حالی که اگر برنامه پوشش سراسری داشته باشد، تعداد موقعیتهایی که در آن میتواند منبع قابل اعتمادی از اطلاعات باشد، به شدت افزایش مییابد. ویژگی دیگری که باید این برنامهها داشته باشند این است که در حالت آفلاین هم کار کنند؛ در این صورت کاربران میتوانند تمام نقشه را دانلود کرده و در مواقعی که نمیتوانند به اینترنت وصل شوند، از آن استفاده کنند.
نشان دادن نقاط جالب و ضروری
برنامههای مسیریابی خوب باید علاوه بر جاده به آنچه که اطراف جاده وجود دارد هم توجه کنند؛ یعنی یک برنامه خوب باید به غیر از پیدا کردن مسیر، که ویژگی اصلی آن است، بتواند اماکن جالب و ضروری را هم نشان دهد. بهتر است کاربران زمانی که برنامه را چک میکنند، متوجه شوند چند کیلومتر دیگر باید به چپ بپیچند و به طور کلی بهتر است بتوانند از اطلاعات جانبی مسیر مثل نزدیکترین پمپ بنزین، رستوران، سرویس بهداشتی، تعمیرگاه، هتل و… هم بهره مند شوند.
تنوع عملکردی
بعضی افراد برنامهریزی سادهای برای سفر خود دارند؛ فقط داشتن یک ماشین و دانستن مسیر رسیدن به مقصد برایشان کفایت میکند. در این مورد، یک برنامه مسیریاب ساده که نشان دهد چطور میتوان از نقطه الف به ب رسید کافی است. ولی مشکل اینجاست که بسیاری از افراد این گونه نیستند. آنها با خود فکر میکنند که اگر بنزین تمام کنند و یا ماشینشان خراب شود چه باید بکنند. این نکتهها و گزینههاست که برنامههای مسیریابی خوب را از عالی جدا میکند. برنامههای مسیریابی که میخواهند جزو دسته عالی قرار بگیرند باید شامل مجموعهای از اطلاعات باشند تا بتوانند طیف گستردهای از امکانات و انواع مختلف سفر را پوشش دهند؛ مثل مسیر و برنامه رفت و آمد وسایل حمل و نقل عمومی، مسیر رسیدن به مقصد با دوچرخه یا پیاده و نشان دادن راههای جایگزین در حالتی که به هر دلیلی نتوانید از راه اصلی به مقصد برسید. بهترین برنامههای مسیریابی اطلاعات جانبی چون گزارش وضعیت آب و هوا و ترافیک که در مسیر بسیار کمک کننده است را هم به اطلاع کاربر میرسانند.
نتیجه
به عنوان نکته نهایی، با بررسی یک برنامه مسیریابی میتوانید بفهمید که آیا این برنامه حرفهای عمل کرده است و یا اینکه فقط میخواهد شما را فریب دهند.
0 دیدگاه
در بحث پیرامون این پست شرکت کنیدارسال دیدگاه